- حسین حصاری (حُ سَ نِ حَ)
ابن اسماعیل بن مصطفی رومی. او راست: کشف الکروب که در 1205 هجری قمری تألیف کرده است. (هدیه العارفین ج 1 ص 327)
معنی حسین حصاری - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(حُ سَ نِ)
لغت نامه دهخدا
ابن ابی بکر. محدث است. در تاریخ اسلام، محدث به عنوان فردی شناخته می شود که تلاش دارد تا سنت پیامبر اسلام را بدون هیچگونه تغییر یا تحریف، به نسل های بعدی منتقل کند. این افراد در جوامع علمی و دینی، از مقام والایی برخوردار بودند. مهم ترین ویژگی محدثان دقت در انتقال احادیث صحیح است، چرا که حفظ دقت در نقل، به ویژه در دوران هایی که دشمنان اسلام در حال تحریف آن بودند، امری ضروری بود.
(حُ سَ نِ حَنْ نا)
لغت نامه دهخدا
ابن محمد بن حسن طبری شافعی مکنی به ابوعبدالله حناطی فقیه بود و در بغداد میزیست و پس از 400 هجری قمری 1010/ میلادی درگذشت. او راست: ’الکفایه و الفروق’. (معجم المؤلفین از تهذیب الاسماء) (طبقات الشافعیه ج 3 ص 160) (کشف الظنون) و در هدیه العارفین ج 1 ص 311 مرگ وی در 498 هجری قمری تعیین شده است
(حُ سَ نِ حَمْ ما)
لغت نامه دهخدا
یکی از سران لشکر صاحب الزنج و قیام کنندگان زنگی است. رجوع به صاحب الزنج و ابن اثیر چ 1302 هجری قمری ج 7 ص 84 شود
(حُ سَ نِ حَرْ را)
لغت نامه دهخدا
ابن محمد بن ابی معشر مودود سلمی جزری مکنی به ابوعروبه محدث مورخ. متولد پس از 320 هجری قمری 835/ میلادی و متوفی در 318 هجری قمری 930/ میلادی او راست: تاریخ الجزیرتین و جز آن. (معجم المؤلفین از سیر النبلاء ج 9 ص 272) (فهرست ابن الندیم ص 230) (تذکره الحفاظ ذهبی ج 2 ص 304) (کشف الظنون) (فهرست ظاهریه) (ایضاح المکنون) (هدیه العارفین ج 1 ص 305)
(حُسَ نِ حَدْ دا)
لغت نامه دهخدا
ابن محمد بله جکی رومی لغوی مفسر. او راست: ’معراج الدرایه’ در تفسیر. (معجم المؤلفین از هدیه العارفین ج 1 ص 328) (ایضاح المکنون)
(حُ سَ نِ ءِ)
لغت نامه دهخدا
ابن محسن بن مرتضی بن محمد بن علی حسینی حائری شاعر. تذکرهٔ شعرا دارد. وی در 1246 هجری قمری / 1830م. متولد و در 1319 هجری قمری / 1901 میلادی درگذشت. (معجم المؤلفین از اعیان الشیعه ج 27 ص 126)
(حُ سَ نِ رِ)
لغت نامه دهخدا
ابن عبدالصمد بن محمد بن علی بن حسین بن محمد بن صالح عاملی جباعی همدانی ملقب به عزالدین. وی پدر شیخ بهائی است و در علوم زمان دست داشت. وی در اول محرم 918 هجری قمری 1512/ میلادی در جبع متولد شد و به اصفهان مهاجرت کرد و در قزوین پایتخت صفوی سکونت گزید و در سفر بحرین در قریۀ مصلی در بحرین در 8 ربیع الاول 984 هجری قمری 1576 میلادی درگذشت و همانجا مدفون شد. مؤلفات بسیار دارد. (ایضاح المکنون) (تنقیح المقال ممقانی) (معجم المؤلفین) (تاریخ آداب اللغه جرجی زیدان) (اعیان الشیعه) (ذریعه)
(حُ سَ نِ نِ)
لغت نامه دهخدا
ابن عبدالله رومی. از کاتبان دولت عثمانی و متخلص به نثاری چلبی و در 1075 هجری قمری درگذشت. دیوان شعر ترکی دارد. (هدیه العارفین ج 1 ص 323)
(حُسَ نِ عَشْ شا)
لغت نامه دهخدا
ابن علی بن حسن بن محمد بن فارس عشاری بغدادی شافعی ملقب به نجم الدین و مکنی به ابوعبدالله فقیه اصولی. قاضی بصره بود. در 1150 هجری قمری 1737/ میلادی متولد و در بصره به سال 1194 هجری قمری 1780/ میلادی درگذشت. او راست: الابحاث الرفیعه فی الرد علی الشیعه و دیوان شعر و جز آن. (معجم المؤلفین از اعلام زرکلی) (هدیه العارفین ج 1 ص 328) (الکشاف اسعد طلس)
(حُ سَ نِ اَ)
لغت نامه دهخدا
ابن مسعودخان بن عبدالرحیم. عضو وزارت خارجه و کارپرداز کنسولی ایران در طربزون بود و مصباح السلطنه لقب میداشت. و پیش از 1312 هجری قمری درگذشت. او راست: تثبیه الصبیان در دستور زبان فارسی که در پایان آن تغییر خط فارسی را پیشنهاد کرده و در استانبول 1298 هجری قمری چاپ کرده است و نیزاو راست: نمونۀ افکار درباره تاریخ خط ایران در گذشته و حال. (ذریعه ج 4 ص 443 و ج 7 ص 180 و ج 8 ص 156)
(حُ سَ نِ حِ)
لغت نامه دهخدا
ابن مصطفی بن عبدالرحمان بن محمد شافعی در دمشق متولدشد و در همانجا در 1173 هجری قمری / 1760 میلادی درگذشت ودر باب الصغیر دفن شد. او راست: حاشیه بر مغهاج در فقه شافعی. (معجم المؤلفین از سلک الدرر ج 2 ص 62)
(حُ سَ نِ)
لغت نامه دهخدا
ابن محمد بن فخربن علی ملقب به کمال الدین لاری. او راست: شرح رساله ’الحوراء و الزوراء’ که در 918 هجری قمری 1512/ میلادی تألیف کرده است. (کشف الظنون) (معجم المؤلفین) (هدیهالعارفین ج 1 ص 317) (ذریعه ج 13 ص 303) (روضات 161)
(حُ سَ نِ بَ)
لغت نامه دهخدا
ابن عبدالله معتزلی مکنی به ابوعبدالله. متکلم. مؤلفات بسیار داشت و در 367 هجری قمری 978/ میلادی درگذشت. (معجم المؤلفین ج 4 ص 19)